Aan elk groot project gaat heel wat voorbereiding en denkwerk vooraf. Soms zijn er grootse plannen, maar belanden ze daarna in de koelkast om uiteenlopende redenen. Vele van deze plannen bereiken nooit het publiek en blijven goed bewaarde geheimen. Bobbejaanland Nostalgie opent de diepvriezer der Bobbejaanlandattracties en treft daarin heel wat mooie verrassingen aan. Deze keer is het de beurt aan hét onvoltooide Bobbejaanlandproject der onvoltooide Bobbejaanlandprojecten: de legendarische The Temple of Fear.
In onze vorige aflevering over The Temple of Fear kon je reeds kennismaken met het verhaal achter de attracties en de scènes die de bezoekers zouden beleven in de attractie. Deze keer bekijken we de attractie langs de technische kant.
Op een wintermeeting in Bobbejaanland in 2003 liet Jacky Schoepen aan enkele fans plannen zien van een attractie die intussen in de Bobbejaanlandkoelkast was beland: The Temple of Fear. Hoewel toen al duidelijk was dat The Temple of Fear waarschijnlijk nooit gerealiseerd zou worden, doken op internetfora de wildste verhalen op en begonnen vele fans te dromen van een waterachtbaan in Bobbejaanland... Bobbejaanland Nostalgie keek de plannen in en sprak met Jacky Schoepen over dit project om voor eens en voor altijd duidelijkheid te scheppen over dit mysterieuze coasterproject...
De eerste plannen van The Temple of Fear dateren reeds uit 1993. Bobbejaan Schoepen zag het succes van attracties als Revolution en Indiana River, beide attracties waarin een beleving wordt gekoppeld aan een attractie. Bobbejaan wou voor een toekomstige investering opnieuw een bijzondere attractie waarbij beleving en de attractie op zich hand in hand gingen. Darkrides waren begin jaren 90 bovendien erg populair en Bobbejaanland wou graag een nieuwe attractie, die zowel darkride, achtbaan als spookhuis combineerde. Een combinatie van al deze elementen zou immers uniek en vernieuwend zijn en zou net als Revolution en Indiana River heel wat extra bezoekers naar Lichtaart weten te halen.
Op de attractiebeurs in Dallas kwamen Mark en Robin Golding van het Britse Space Leisure met een voorstel naar Bobbejaanland, rekening houdend met de wensen van het park om een achtbaan met een spookhuis te combineren. Bobbejaanland was niet meteen overtuigd en vroeg Golding om enkele veranderingen door te voeren. Space Leisure tekende opnieuw de scènes uit voor de attractie en Bobbejaanland ging in 1994 op zoek naar een achtbaanfabrikant die de achtbaan zou kunnen leveren voor dit project. In 1995 leverden zowel Zierer als Intamin een offerte met lay-out af voor The Temple of Fear. In eerste intstantie zou The Temple of Fear, die toen nog als werktitel 'Haunted Temple Ride' had, geen waterachtbaan worden, maar een klassieke rollercoaster, waarbij in de scènes heel wat waterpartijen zouden terug te vinden zijn. We zetten even de verschillen tussen de banen van beide fabrikanten op een rijtje...
De lay-out van Intamin
De trein van Intamin zou gedurende de hele rit worden aangedreven door de zwaartekracht, met hier en daar remsecties om de trein af te remmen bij bepaalde scènes. In het traject, dat ook deels outdoor zou zijn, is er plaats voor drie lifthills van respectievelijk 6, 3 en 6 meter hoog. De baan zou zo'n 510 meter lang worden en een maximum snelheid van 10 m/seconde halen. Op de baan zouden vier treintjes van 20 personen rijden, waardoor de theoretische capaciteit van de baan neer zou komen op 1520 personen per uur. De lifthills worden zouden worden aangedreven door friction wheels i.p.v. een ketting om het geluid van de lifthill te beperken en om onderhoud makkelijker te kunnen uitvoeren.
De lay-out van Zierer
In tegenstelling tot de achtbaan van Intamin werd er bij Zierer geopteerd om een combinatie te maken van een door zwaartekracht aangedreven achtbaan en een gemotoriseerde achtbaan om bij bepaalde scènes de trein plots te kunnen laten versnellen en vertragen. Een aangepaste versie van het 'Zierer Tivoli'-model werd door Zierer naar voren geschoven als voorstel voor The Temple of Fear. In deze lay-out zijn er slechts twee lifthills terug te vinden. Drie treintjes van 12 coaches (waarbij de eerste coach is voorzien voor de motoraandrijving) waren voorzien om de bezoekers te vervoeren. Per rit konden er 22 bezoekers plaatsnemen waardoor de theoretische capaciteit neerkwam op max. 1570 personen per uur (afhankelijk van de snelheid van de lifts). De ritduur zou 165 seconden bedragen en de maximum snelheid werd geschat op 36 km/u. Een afbeelding van deze lay-out hebben we helaas niet kunnen terugvinden.
In Bobbejaanland deden in de jaren 90 heel wat nieuwe attracties hun intrede, maar achter de schermen werd er rustig doorgewerkt aan de plannen van The Temple of Fear. Het project werd echter op de lange baan geschoven tot eind jaren 90 bij de directie het idee de kop opstak om van The Temple of Fear een watercoaster te maken (wat toen nog uniek was). Bobbejaanland klopte aan bij attractiebouwer Mack om te onderzoeken of een waterachtbaan realiseerbaar was voor Bobbejaanland. Watercoasters waren toen echter nog nergens gebouwd en aandrijvingen met kettingen onder water waren geen evidentie. Space Leisure tekende een nieuwe lay-out uit voor het gebouw, rekening houdend met de plannen van een waterachtbaan. De plannen voor een waterachtbaan van Mack kwamen nooit echt van de grond (mogelijk door de plannen van Mack om in 2000 watercoaster 'Poseidon' te openen in hun eigen 'Europa Park'), waardoor de plannen voor de Temple of Fear op de lange baan werden geschoven.
Er waren drie mogelijke plaatsen om The Temple of Fear te bouwen. De eerste twee mogelijkheden waren inplantingen vlak naast de Revolution, op de plaats de huidige El Rio/Speedy Bob. Een derde mogelijkheid, die het meest waarschijnlijk leek, was achter de Aztek Express, op de plaats van de paardenpiste. Er was dus in tegenstelling tot wat velen denken, geen uitbreiding van het park gemoeid en parking D zou niet gebruikt worden voor dit project. Er zou voor het attractiegebouw plaats worden gemaakt voor een uitgebreide wachtrij met sterk doorgedreven thematisering.
Er zijn dus heel wat redenen waarom The Temple of Fear, ondanks de vergevorderde voorbereidingen, nooit zijn plaats gekregen heeft in het park. Ten eerste was de techniek er nog niet klaar voor, indien men zou gaan voor een waterachtbaan. Daarnaast was het voor Bobbejaanland ook een risicovol project om voor deze attractie in zee te gaan met Space Leisure, een relatief klein bedrijf, dat niet echt vertrouwd was met het thematiseren van grote attracties en het bouwen van grote scènes. Problemen met de financiering van het project waren er volgens de familie Schoepen niet, omdat ze eerder al soortgelijke projecten hadden gerealiseerd met Indiana River en Revolution. Ze wisten dat dit soort projecten een zeer grote slaagkans hadden. Bovendien heeft de verkoop van het park ervoor gezorgd dat dit project, dat in de diepvriezer was beland, nooit nog de kans heeft gehad om uit die diepvriezer te komen... Of The Temple of Fear ook daadwerkelijk zou gerealiseerd worden indien er geen verkoop zou hebben plaatsgevonden, zullen we echter nooit te weten komen...
In onze vorige aflevering over The Temple of Fear kom je alles te weten over het verhaal achter de attractie 'The Temple of Fear'. Klik hier om het artikel te bekijken.
Met dank aan Mark Golding en Jacky Schoepen.
Alle concept arts en afbeeldingen zijn © Space Leisure & Bobbejaanland Nostalgie.